Jak produkować kosmetyki,prawo kosmetyczne, Jak produkować kosmetyki zgodnie z prawem? Prawo kosmetyczne w pigułce, cz. 2, KONTRAKTOWY PRODUCENT KOSMETYKÓW, PRIVATE LABEL, SELEKTYWNE KOSMETYKI NA ZLECENIE

Jak produkować kosmetyki zgodnie z prawem? Prawo kosmetyczne w pigułce, cz. 2

by IOC Teamin JAK WSPÓŁPRACOWAĆ Z PRODUCENTEM KONTRAKTOWYM KOSMETYKÓW, KONTRAKTOWA PRODUKCJA KOSMETYKÓW (NA ZLECENIE), KONTRAKTOWY PRODUCENT KOSMETYKÓW, KOSMETYKI - POMYSŁ NA BIZNES, MARKA WŁASNA - JAK OSIĄGNĄĆ SUKCES, PRAWO KOSMETYCZNE, PRIVATE LABEL - WŁASNA MARKA KOSMETYKÓW, RYNEK KOSMETYKÓW, RYNEK KOSMETYCZNYon Posted on

Jeśli planujesz otworzyć firmę kosmetyczną i produkować kosmetyki, musisz przestrzegać wielu obowiązków, takich jak zapewnienie bezpieczeństwa wytwarzanych kosmetyków, stosowanie dozwolonych składników, zapewnienie odpowiedniego oznakowania, gwarantowanie higienicznych warunków produkcji i dystrybuowania, prowadzenie odpowiedniej dokumentacji oraz podleganie nadzorowi ze strony Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Państwowej Inspekcji Handlowej. Jeśli wprowadzasz kosmetyki do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym, musisz również odpowiadać za przestrzeganie norm oraz zmiany produktu wprowadzonego już na rynek w sposób, który może mieć wpływ na zgodność z wymogami. W przypadku, gdy jesteś importerem kosmetyków, masz takie same obowiązki jak producent. Możesz również wyznaczyć odpowiedzialną osobę, która w zastępstwie wykona obowiązki związane z wprowadzeniem kosmetyków do obrotu, ale musisz ją wyznaczyć w formie pisemnego upoważnienia.

Prawo kosmetyczne, obowiązki Osoby Odpowiedzialnej względem prawa

Jakie obowiązki ma osoba zlecająca produkcję kosmetyków producentowi kontraktowemu?

Osoba zlecająca produkcję kosmetyków producentowi kontraktowemu w UE ponosi odpowiedzialność za spełnienie wszystkich wymogów prawnych i technicznych, które dotyczą wprowadzania kosmetyków do obrotu. W szczególności, osoba taka ma obowiązek:

  1. Wyboru odpowiedniego producenta kontraktowego: osoba ta musi znaleźć producenta kontraktowego, który posiada odpowiednie kwalifikacje, doświadczenie i wyposażenie do produkcji kosmetyków zgodnie z wymaganiami prawnymi.
  2. Przekazania wymagań technicznych: osoba zlecająca produkcję kosmetyków musi dokładnie określić wymagania techniczne dotyczące kosmetyków, w tym składu, oznakowania, etykietowania i innych wymagań związanych z bezpieczeństwem i jakością produktu.
  3. Nadzoru nad produkcją: osoba zlecająca produkcję musi zapewnić odpowiedni nadzór nad produkcją kosmetyków, aby upewnić się, że kosmetyki są wytwarzane zgodnie z wymaganiami technicznymi i prawnymi.
  4. Weryfikacji dokumentacji: osoba ta musi weryfikować dokumentację związana z produkcją kosmetyków, w tym dokumenty techniczne i certyfikaty jakości, aby upewnić się, że są one zgodne z wymaganiami prawno-technicznymi.
  5. Odpowiedzialności za wprowadzenie kosmetyków do obrotu: osoba zlecająca produkcję ponosi pełną odpowiedzialność za wprowadzenie kosmetyków do obrotu, w tym za ich zgodność z wymaganiami prawnymi i technicznymi.

Osoba zlecająca produkcję kosmetyków producentowi kontraktowemu w UE ma obowiązek zapewnienia, że producent ten przestrzega wszystkich wymogów dotyczących produkcji kosmetyków, w tym przepisów dotyczących składników kosmetyków, jakości, bezpieczeństwa, oznakowania oraz prowadzenia dokumentacji. Osoba ta ponosi również odpowiedzialność za jakość produktów kosmetycznych, które wprowadza na rynek, a także za ich zgodność z wymaganiami prawnymi i normatywnymi.

Osoba zlecająca produkcję powinna również umożliwić producentowi kontraktowemu dostęp do wszystkich niezbędnych informacji dotyczących receptury, składników, specyfikacji, dokumentacji technicznej i innych wymagań, które umożliwią mu wytwarzanie kosmetyków zgodnie z wymaganiami (o ile zlecający dostarcza takie wymogi). Dodatkowo, osoba zlecająca powinna przeprowadzić ocenę ryzyka związanego z produktem, a także ocenić jakość producenta i jego zdolność do wytwarzania kosmetyków zgodnie z wymaganiami.

Podsumowując, osoba zlecająca produkcję kosmetyków producentowi kontraktowemu ma obowiązek zapewnienia, że producent ten przestrzega wymogów prawnych i normatywnych dotyczących produkcji kosmetyków oraz ponosi odpowiedzialność za jakość i zgodność produktów z wymaganiami prawnymi i normatywnymi.

Jak widać obowiązki te nie są małe. Warto więc wybrać doświadczonego partnera oraz takiego, który przeprowadzi Cię przez ten gąszcz (często po raz pierwszy) pewnie, zgodnie z obowiązującym prawem.

Dodatkowo:

  1. Założenie działalności gospodarczej: https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00120
  2. Zgodnie z regulacjami Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30.11.2009 r., produkty kosmetyczne muszą być zarejestrowane w bazie CPNP (zrobimy to w Twoim imieniu!) przed wprowadzeniem ich do obrotu. Osoba odpowiedzialna za produkty kosmetyczne musi zadbać o spełnienie wymagań dotyczących składu i dokumentacji, w tym raportu bezpieczeństwa, a także oznakowania produktów zgodnie z regulacją. Ponadto, osoba ta jest zobowiązana do zapewnienia zgodności produktu z wymaganiami i współpracy z ośrodkami zewnętrznymi w przypadku działań niepożądanych kosmetyków. W Polsce, zaświadczenia eksportowe dla produktów kosmetycznych wydaje Lubelski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Lublinie, a producent musi wystąpić o ich wydanie w przypadku eksportu do krajów spoza Unii Europejskiej. https://www.gov.pl/web/wsse-lublin/kosmetyki-DK

Kim jest osoba odpowiedzialna w prawie kosmetycznym

Od 2019 roku obowiązuje w Polsce ustawa o produktach kosmetycznych, a także rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady, które wymagają od przedsiębiorców spełnienia szeregu obowiązków, w tym zapewnienia bezpieczeństwa produktu, zgodności z regulacjami i wymogami, a także wytwarzania produktu zgodnie z zasadami GMP. Osoba odpowiedzialna jest gwarantem spełnienia wymagań prawa kosmetycznego, a jej niezgodności z dokumentacją produktu i raportem bezpieczeństwa mogą skutkować karą. W zależności od sytuacji, osobą odpowiedzialną jest producent, importer lub dystrybutor produktu kosmetycznego. Osobę odpowiedzialną wskazujemy podczas rejestracji w bazie CPNP.

Na etykiecie kosmetyku muszą być wskazane nazwa i adres osoby odpowiedzialnej.

USTAWA z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych:

  1. osobie odpowiedzialnej – rozumie się przez to osobę odpowiedzialną, o której mowa w art. 4 rozporządzenia nr 1223/2009;

Artykuł 4 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych:

Osoba odpowiedzialna

1.   Do obrotu wprowadzane są jedynie produkty kosmetyczne, dla których na terenie Wspólnoty jest wyznaczona „osoba odpowiedzialna”, będąca osobą prawną lub fizyczną.

2.   Osoba odpowiedzialna gwarantuje spełnienie odpowiednich obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu przez każdy wprowadzany do obrotu produkt kosmetyczny.

3.   W wypadku produktu kosmetycznego wyprodukowanego we Wspólnocie, który nie podlega eksportowi i importowi do Wspólnoty, osobą odpowiedzialną jest producent mający siedzibę na terenie Wspólnoty.

Producent może wyznaczyć na osobę odpowiedzialną inną osobę mającą siedzibę na terenie Wspólnoty, udzielając jej pisemnego upoważnienia, które ta osoba akceptuje w formie pisemnej.

4.   Jeżeli producent produktu kosmetycznego wyprodukowanego we Wspólnocie i niepodlegającego następnie eksportowi i importowi do Wspólnoty ma siedzibę poza terytorium Wspólnoty, wyznacza on na osobę odpowiedzialną osobę mającą siedzibę na terenie Wspólnoty, udzielając jej pisemnego upoważnienia, które ta osoba akceptuje w formie pisemnej.

5.   W wypadku produktu kosmetycznego importowanego, osobą odpowiedzialną za konkretny produkt kosmetyczny wprowadzany przez niego do obrotu jest każdy importer.

Importer może wyznaczyć osobę mającą siedzibę na terenie Wspólnoty na osobę odpowiedzialną, udzielając jej pisemnego upoważnienia, które ta osoba akceptuje w formie pisemnej.

6.   Dystrybutor jest osobą odpowiedzialną, jeżeli wprowadza produkt kosmetyczny do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym lub zmienia produkt już wprowadzony na rynek w sposób mogący mieć wpływ na zgodność z obowiązującymi wymogami.

Tłumaczenie informacji dotyczących produktu kosmetycznego wprowadzonego już na rynek nie jest uważane za zmianę tego produktu mogącą mieć wpływ na zgodność z odpowiednimi wymogami niniejszego rozporządzenia.

Podstawa prawna – główne akty prawne dotyczące kosmetyków

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczy produktów kosmetycznych i określa zasady ich wprowadzania na rynek w krajach Unii Europejskiej.

Rozporządzenie to ma na celu zapewnienie, że produkty kosmetyczne wprowadzane na rynek UE są bezpieczne dla konsumentów i zawierają tylko składniki, które są dozwolone. Określa ono procedury oceny bezpieczeństwa, wymagania dotyczące etykietowania, opakowań i reklam oraz odpowiedzialności producentów i importerów.

Zgodnie z rozporządzeniem, przed wprowadzeniem produktu kosmetycznego na rynek UE, producent lub importer musi wykonać ocenę bezpieczeństwa produktu, która obejmuje ocenę składników kosmetycznych, procesu produkcji, a także przewidywanie sposobu użycia przez konsumenta.

Rozporządzenie zawiera również listę składników kosmetycznych, które są zakazane lub ograniczone w produktach kosmetycznych, a także wymagania dotyczące ich stosowania.

Wprowadzenie na rynek produktów kosmetycznych niezgodnych z wymaganiami Rozporządzenia 1223/2009 jest zabronione i podlega sankcjom.

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (2013/674/UE) ma na celu ustalenie szczegółowych wytycznych dotyczących włączenia, usunięcia i modyfikacji substancji chemicznych w załączniku I do rozporządzenia. Załącznik I zawiera listę substancji zakazanych lub ograniczonych w kosmetykach.

W dokumencie tym znajdują się wytyczne dotyczące procedury włączania, usuwania i modyfikacji substancji, w tym wymagania dotyczące dostarczenia danych dotyczących bezpieczeństwa substancji, określenie progów stężeń dla określonych substancji, jak również kryteria decydujące o zakazie lub ograniczeniu stosowania danej substancji. Decyzja wykonawcza określa również wymagania dotyczące monitorowania rynku, raportowania i przeprowadzania oceny bezpieczeństwa substancji.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 655/2013 z dnia 10 lipca 2013 r. określa wspólne kryteria dotyczące uzasadniania oświadczeń stosowanych w związku z produktami kosmetycznymi. Rozporządzenie to dotyczy produktów kosmetycznych wprowadzanych do obrotu na terenie Unii Europejskiej i ma na celu zapewnienie spójności i przejrzystości w zakresie oświadczeń stosowanych na opakowaniach i w reklamach produktów kosmetycznych.

Rozporządzenie to określa, że oświadczenia stosowane w związku z produktami kosmetycznymi muszą być uzasadnione naukowo i muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami. Oświadczenia te muszą mieć związek z właściwościami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi produktów kosmetycznych.

Rozporządzenie zawiera również wytyczne dotyczące konkretnych oświadczeń, takich jak oświadczenia dotyczące składników, właściwości pielęgnacyjnych, właściwości leczniczych, właściwości antybakteryjnych, przeciwzmarszczkowych, tonizujących i wygładzających.

Wprowadzenie rozporządzenia Komisji (UE) nr 655/2013 pozwala na zapewnienie konsumentom łatwiejszego dostępu do wiarygodnych informacji na temat produktów kosmetycznych i przyczynia się do zapewnienia większego bezpieczeństwa i ochrony zdrowia użytkowników.

Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych (Dz. U. poz. 2227) reguluje kwestie związane z produkcją, wprowadzaniem do obrotu i stosowaniem produktów kosmetycznych na terenie Polski.

Ustawa określa obowiązki podmiotów i właściwość organów w zakresie wykonywania obowiązków i zadań administracyjnych wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listo- pada 2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 342 z 22.12.2009, str. 59, z późn. zm.4)).

Ustawa ta wprowadza obowiązek rejestracji produktów kosmetycznych przed wprowadzeniem ich do obrotu na terenie Polski. Rejestracja taka wymaga przedłożenia dokumentów potwierdzających bezpieczeństwo i jakość produktu oraz uzasadnienia stosowanych oświadczeń.

Ustawa określa również wymagania dotyczące składników stosowanych w produktach kosmetycznych oraz zakazuje stosowania niektórych składników, takich jak substancje toksyczne lub rakotwórcze. Przepisy dotyczące składników mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa dla użytkowników i ograniczenie ryzyka alergii i innych reakcji niepożądanych.

Ustawa wprowadza również obowiązek prowadzenia działań zapewniających bezpieczeństwo produktów kosmetycznych po ich wprowadzeniu do obrotu. W przypadku wykrycia zagrożenia dla zdrowia lub życia użytkowników, organy nadzoru mogą wprowadzić nałożenie na producenta produktu kosmetycznego zakazu wprowadzenia go do obrotu lub wycofania go z rynku.

Wprowadzenie ustawy z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych pozwala na zapewnienie wyższego poziomu bezpieczeństwa i jakości produktów kosmetycznych dla użytkowników na terenie Polski.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2019 r. w sprawie ośrodka uprawnionego do dostępu do informacji o produkcie kosmetycznym (Dz. U. poz. 417) określa zasady funkcjonowania ośrodka uprawnionego do uzyskiwania informacji o produktach kosmetycznych.

Ośrodek ten ma za zadanie prowadzenie działań związanych z oceną bezpieczeństwa produktów kosmetycznych oraz koordynację działań podejmowanych w celu zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników. Do zadań ośrodka należy również zbieranie i analiza informacji o niepożądanych skutkach stosowania produktów kosmetycznych.

Rozporządzenie określa również zasady wyboru i funkcjonowania ośrodka, w tym wymagania dotyczące kwalifikacji personelu oraz zakresu świadczonych usług. Ośrodek musi spełniać określone wymagania w zakresie wyposażenia i infrastruktury, a jego pracownicy muszą posiadać odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie w dziedzinie bezpieczeństwa produktów kosmetycznych.

Wprowadzenie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2019 r. w sprawie ośrodka uprawnionego do dostępu do informacji o produkcie kosmetycznym pozwala na zapewnienie wyższego poziomu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia użytkowników produktów kosmetycznych w Polsce, poprzez skuteczną ocenę ich bezpieczeństwa oraz szybką reakcję na niepożądane skutki stosowania.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lutego 2019 r. w sprawie ośrodka administrującego Systemem Informowania o Ciężkich Działaniach Niepożądanych Spowodowanych Stosowaniem Produktów Kosmetycznych (Dz.U. poz. 350) określa zasady funkcjonowania Systemu Informowania o Ciężkich Działaniach Niepożądanych Spowodowanych Stosowaniem Produktów Kosmetycznych (CDS).

CDS jest narzędziem służącym do monitorowania bezpieczeństwa produktów kosmetycznych na rynku polskim. W ramach CDS gromadzone są informacje dotyczące ciężkich działań niepożądanych spowodowanych stosowaniem produktów kosmetycznych oraz wykrytych zagrożeń dla zdrowia i życia użytkowników.

Ośrodek administrujący CDS ma za zadanie zbieranie, przetwarzanie i analizowanie zgłoszeń dotyczących działań niepożądanych spowodowanych stosowaniem produktów kosmetycznych oraz zapewnienie właściwego funkcjonowania systemu. Ośrodek ten prowadzi również działania informacyjne i edukacyjne dotyczące CDS.

Rozporządzenie określa również zasady korzystania z CDS przez przedsiębiorców i inne podmioty, w tym obowiązek zgłaszania ciężkich działań niepożądanych oraz wykrytych zagrożeń dla zdrowia i życia użytkowników. W przypadku wykrycia zagrożenia dla zdrowia lub życia użytkowników, organy nadzoru mogą wprowadzić nałożenie na producenta produktu kosmetycznego zakazu wprowadzenia go do obrotu lub wycofania go z rynku.

Wprowadzenie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lutego 2019 r. w sprawie ośrodka administrującego Systemem Informowania o Ciężkich Działaniach Niepożądanych Spowodowanych Stosowaniem Produktów Kosmetycznych pozwala na zapewnienie wyższego poziomu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia użytkowników produktów kosmetycznych w Polsce, poprzez skuteczne monitorowanie ich bezpieczeństwa oraz szybką reakcję na niepożądane skutki stosowania.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2019 r. w sprawie określenia wzorów wniosków oraz zaświadczenia związanych z wykazem zakładów wytwarzających produkty kosmetyczne (Dz. U. poz. 435) reguluje kwestię prowadzenia wykazu zakładów wytwarzających produkty kosmetyczne w Polsce.

Zgodnie z rozporządzeniem, każdy zakład wytwarzający produkty kosmetyczne w Polsce musi być wpisany do wykazu prowadzonego przez właściwe wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne. Wpis do wykazu jest wymagany w celu zapewnienia bezpieczeństwa produktów kosmetycznych oraz ochrony zdrowia i życia użytkowników.

Rozporządzenie określa wzory wniosków oraz zaświadczeń, które są niezbędne do wpisu do wykazu. Wniosek o wpis do wykazu zakładu wytwarzającego produkty kosmetyczne powinien zawierać m.in. informacje o rodzaju działalności, adresie zakładu, produkcji kosmetyków oraz sposobie ich dystrybucji. Zaświadczenie potwierdzające wpis do wykazu jest ważne przez okres 5 lat.

Rozporządzenie wprowadza również obowiązek przedstawienia określonych dokumentów i informacji przez przedsiębiorców ubiegających się o wpis do wykazu, takie jak dokumenty potwierdzające prawidłowość prowadzenia działalności gospodarczej, dokumenty dotyczące przestrzegania wymagań w zakresie jakości produktów kosmetycznych oraz dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia użytkowników.

Wprowadzenie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2019 r. w sprawie określenia wzorów wniosków oraz zaświadczenia związanych z wykazem zakładów wytwarzających produkty kosmetyczne pozwala na zapewnienie wyższego poziomu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia użytkowników produktów kosmetycznych w Polsce, poprzez kontrolę i monitorowanie jakości produkcji oraz wprowadzenie obowiązkowego wpisu do wykazu zakładów wytwarzających te produkty.

USTAWA z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych, Rozdział 5, Kary pieniężne

Art. 26. 1. Kto wytwarza produkt kosmetyczny bez zachowania zasad dobrej praktyki produkcji, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł.

2. Tej samej karze podlega osoba odpowiedzialna, która nie zapewnia, że produkt kosmetyczny jest wytwarzany z zachowaniem zasad dobrej praktyki produkcji.

Art. 27. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów dotyczących oceny bezpieczeń- stwa, o której mowa w art. 10 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł.

Art. 28. Kto nie wykonuje obowiązków określonych w art. 5 ust. 2 i 3 oraz art. 6 ust. 3–5 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł.

Art. 29. Kto nie spełnia wymogu dotyczącego okresu przechowywania dokumentacji produktu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 30 000 zł.

Art. 30. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów dotyczących dokumentacji produktu, o których mowa w art. 11 ust. 2–4 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł.

Art. 31. Kto wytwarza produkt kosmetyczny bez pobierania próbek i wykonywania analiz w rzetelny i odtwarzalny sposób, o których mowa w art. 12 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł.

Art. 32. 1. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów w zakresie zgłoszeń, o których mowa w art. 13 ust. 1–4 i 7 oraz art. 16 ust. 3 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 35 000 zł.

2. Tej samej karze podlega dystrybutor, który udostępnia produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów w zakresie zgłoszeń, o których mowa w art. 13 ust. 3 i 4 rozporządzenia nr 1223/2009.

Art. 33. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny z naruszeniem ograniczeń dotyczących substancji, o których mowa w art. 14, art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 17 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł.

Art. 34. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny z naruszeniem zakazów w zakresie testów na zwierzętach, o których mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 30 000 zł.

Art. 35. Kto wbrew zakazom wynikającym z art. 18 ust. 1 rozporządzenia nr 1223/2009 przeprowadza testy na zwie- rzętach, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł.

Art. 36. 1. Kto wprowadza do obrotu lub udostępnia na rynku produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów w zakresie oznakowania, o których mowa w art. 19 ust. 1–3, 5 i 6 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 70 000 zł.

2. Tej samej karze podlega, kto wprowadza do obrotu lub udostępnia na rynku produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów określonych w art. 4.

Art. 37. Kto udostępnia na rynku produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów związanych z oświadczeniami o produkcie, o których mowa w art. 20 ust. 1 lub 3 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.

Art. 38. Osoba odpowiedzialna, która nie zapewnia publicznego dostępu do informacji, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł.

Art. 39. Osoba odpowiedzialna lub dystrybutor, którzy nie dopełniają obowiązku informowania o ciężkim działaniu niepożądanym, o którym mowa w art. 23 ust. 1–3 rozporządzenia nr 1223/2009, podlegają karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł.

Art. 40. Osoba odpowiedzialna, która nie przedstawi informacji żądanych na podstawie art. 24 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.

Art. 41. Kto wprowadza do obrotu lub udostępnia na rynku produkt kosmetyczny po upływie daty minimalnej trwało- ści, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł.

Art. 42. Osoba odpowiedzialna, która nie dopełnia obowiązków, o których mowa w art. 25 ust. 3 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.

Art. 43. 1. Kto wytwarza produkt kosmetyczny bez złożenia wniosku, o którym mowa w art. 6 ust. 2, albo po bezsku- tecznym upływie terminu określonego w art. 6 ust. 4, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł.

2. Tej samej karze podlega, kto narusza obowiązek, o którym mowa w art. 6 ust. 7.

Art. 44. Kto nie dopełnia obowiązku wynikającego z art. 7 rozporządzenia nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł.

Art. 45. Osoba odpowiedzialna, która nie dopełnia obowiązku określonego w art. 3, podlega karze pieniężnej w wy- sokości do 10 000 zł.

 

Art. 46. 1. Kary pieniężne, o których mowa w:

  1. 1)  art. 26, art. 27, art. 29–35, art. 38–40, art. 42, art. 43 i art. 45, nakłada, w drodze decyzji, właściwy państwowy powia-towy inspektor sanitarny;
  2. 2)  art. 28, art. 36, art. 37, art. 41 i art. 44, nakłada, w drodze decyzji, odpowiednio, właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny albo wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.2. Wpływy z kar pieniężnych określonych w art. 26–45 stanowią dochód budżetu państwa.

FAQ – 30 najczęściej pojawiających się do nas pytań: