Opisy kosmetyków muszą być zgodne z przepisami prawa UE. Wszelkie informacje o produkcie muszą być udokumentowane i nie mogą wprowadzać konsumentów w błąd. Poniżej przedstawiam kilka aktów prawnych dotyczących opisów kosmetyków w UE:
Rozporządzenie (WE) nr 1223/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych – określa wymagania dotyczące etykietowania, reklamy i innych informacji dotyczących produktów kosmetycznych. W rozporządzeniu tym określono, że opisy kosmetyków nie mogą wprowadzać konsumentów w błąd, a wszystkie informacje muszą być udokumentowane. (link: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:02009R1223-20191211&from=PL)
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 655/2013 z dnia 10 lipca 2013 r. w sprawie wprowadzenia warunków dotyczących składu, etykietowania i reklamy produktów kosmetycznych – określa szczegółowe wymagania dotyczące etykietowania i reklamy produktów kosmetycznych. (link: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32013R0655&from=PL)
Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa ogólnego produktów – określa wymagania dotyczące bezpieczeństwa produktów w UE, w tym kosmetyków. (link: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32001L0095&from=PL)
Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) – określa wymagania dotyczące składników kosmetyków i ich wpływu na zdrowie i środowisko. (link: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:02006R1907-20200701&from=PL)
Wszystkie opisy kosmetyków muszą być zgodne z tymi aktami prawnymi. Dzięki temu klienci mogą mieć pewność, że produkty, które kupują, są bezpieczne i skuteczne.
Deklaracje marketingowe kosmetyków
Przepisy odnośnie tego, jak tworzyć deklaracje marketingowe są szczegółowo opisane w Rozporządzeniu Komisji (UE) nr 655/2013 z dnia 10 lipca 2013 r. oraz w karcie technicznej stworzonej do tego rozporządzenia.
W załączniku I do tego dokumentu (karty technicznej) znajduje się szczegółowy opis kryteriów określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 655/2013, wraz z przykładami oświadczeń, jednak nie jest to lista kompletna. W załączniku II zawarte są najlepsze praktyki dotyczące dowodów, które można przedstawić w celu potwierdzenia oświadczeń dotyczących kosmetyków. Załącznik III zawiera wytyczne dotyczące stosowania kryteriów „nie zawiera” w ramach rozporządzenia Komisji (UE) nr 655/2013, wraz z niepełną listą oświadczeń. Załącznik IV zawiera wytyczne dotyczące stosowania kryteriów hipoalergiczności, określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 655/2013.
Poniżej przedstawiamy tłumaczenie (własne IOC) wybranych fragmentów Załączników do karty technicznej.
ZAŁĄCZNIK I
Wspólne kryteria dotyczące oświadczeń stosowanych w odniesieniu do produktów kosmetycznych Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 655/2013 oświadczenia dotyczące produktów kosmetycznych powinny spełniać następujące wspólne kryteria:
- Zgodność z prawem
- Prawdziwość
- Wsparcie dowodowe
- Uczciwość
- Bezstronność
- Świadome podejmowanie decyzji
Kryterium 1: Zgodność z prawem
Opis
Oświadczenia wskazujące, że produkt został autoryzowany lub zatwierdzony przez właściwy organ w ramach Unii nie powinny być dozwolone, ponieważ produkt kosmetyczny może być wprowadzany na rynek Unii bez żadnego rządowego zatwierdzenia. Również znak CE nie powinien być stosowany na produktach kosmetycznych, ponieważ spowodowałoby to, że konsument uzna, że są one objęte reżimem regulacyjnym różnym od Rozporządzenia w sprawie Produktów Kosmetycznych, z wyjątkiem produktów, które jednocześnie podlegają prawu kosmetyków i zabawek.
Akceptowalność oświadczenia powinna być oparta na percepcji przeciętnego użytkownika końcowego produktu kosmetycznego, który jest rozsądnie dobrze poinformowany i ostrożny, uwzględniając czynniki społeczne, kulturowe i językowe na rynku w pytaniu.
Oświadczenia, które sugerują, że produkt ma określoną korzyść, gdy ta korzyść sprowadza się jedynie do minimalnych wymagań prawnych, nie powinny być dozwolone.
Przykłady
Oświadczenie „ten produkt spełnia wymagania prawodawstwa kosmetycznego UE” nie jest dozwolone, ponieważ wszystkie produkty wprowadzane na rynek UE muszą być zgodne z przepisami.
Oświadczenie „produkt do pielęgnacji skóry nie zawiera hydrochinonu” nie jest dozwolone, ponieważ hydrochinon jest zakazany przez prawodawstwo kosmetyczne UE do tego celu.
To samo tyczy się nietestowania na zwierzętach [przypis IOC]
Kryterium 2: Prawdziwość
Opis
Ani ogólny wygląd kosmetyku, ani poszczególne oświadczenia dotyczące produktu nie powinny opierać się na fałszywych lub nieistotnych informacjach. Jeśli informacje umieszczone na produkcie stwierdzają, że zawiera określony składnik, składnik ten powinien być celowo obecny. Oświadczenia dotyczące składników, odnoszące się do właściwości konkretnego składnika, nie powinny sugerować, że gotowy produkt ma takie same właściwości, gdy tak nie jest. Komunikaty marketingowe nie powinny sugerować, że wyrażenia opinii są zweryfikowanymi oświadczeniami, chyba że opinia odzwierciedla weryfikowalne dowody.
Przykłady
Oświadczenie „bez silikonów” nie powinno być używane, jeśli produkt zawiera silikony.
Oświadczenie „nawilżenie na 48 godzin” nie jest dozwolone, jeśli zbiór dowodów potwierdza tylko krótszy okres nawilżania.
Produkty, które jawnie lub zawoalowanie twierdzą, że zawierają miód, muszą faktycznie zawierać miód, a nie tylko aromat miodu, aby być prawdziwe.
Oświadczenie „zawiera nawilżający aloes” lub wyraźne przedstawienie aloesu nie powinno być dokonywane, jeśli sam produkt nie ma działania nawilżającego.
Kryterium 3: Wsparcie dowodowe
Opis
Oświadczenia dotyczące produktów kosmetycznych, zarówno jawne, jak i ukryte, powinny być poparte odpowiednimi i weryfikowalnymi dowodami, niezależnie od rodzaju dowodów użytych do ich uzasadnienia, w tym, jeśli to właściwe, ocenami ekspertów.
Osoba odpowiedzialna:
- Określa odpowiednią i wystarczającą metodologię do wykorzystania w celu uzasadnienia oświadczeń. Właściwość i trafność mogą być oceniane przez władze w ramach ich działań nadzorczych na rynku.
- Określa odpowiednie dowody poparcia. Takie dowody mogą mieć różne rodzaje i formy i powinny być uzasadnione, jeśli to konieczne, w pliku informacyjnym o produkcie.
- Powinna posiadać odpowiednie i wystarczające naukowe dowody uzasadniające oświadczenia, zarówno jawne, jak i ukryte, z odpowiednim poparciem.
- Może skonsultować się z ekspertem, który dostarczy odpowiednie wsparcie.
- Powinien zadbać o to, aby wsparcie dowodowe nadal było stosowane, gdy zmienia się skład produktu.
Dowody na poparcie twierdzeń powinny uwzględniać praktyki stanu wiedzy (patrz załącznik II dotyczący najlepszych praktyk). Jeśli jako dowód używane są badania, powinny być one związane z produktem i korzyścią, którą twierdzi się, że daje, powinny stosować dobrze zaprojektowane i przeprowadzone metody (być ważne, niezawodne i możliwe do odtworzenia) oraz powinny szanować kwestie etyczne. Poziom dowodów lub uzasadnienia powinien być zgodny z rodzajem twierdzenia, zwłaszcza dla twierdzeń, gdzie brak skuteczności może stanowić problem bezpieczeństwa, np. twierdzenia dotyczące ochrony przed słońcem. Twierdzenia oczywistej przesady, które nie są brane dosłownie przez przeciętnego użytkownika (hiperbole) lub o charakterze abstrakcyjnym, nie wymagają uzasadnienia dowodowego. Twierdzenie, które wywodzi (jawne lub domniemane) właściwości składnika na produkt końcowy, powinno być poparte odpowiednimi i weryfikowalnymi dowodami, takimi jak wykazanie obecności składnika w skutecznej stężeniu. Ocena dopuszczalności twierdzenia powinna opierać się na wadze dowodów z wszystkich badań, danych i informacji dostępnych, zależnie od rodzaju twierdzenia i panującej wiedzy ogólnej wśród użytkowników końcowych.
Przykłady
Obecnie komputery są w stanie analizować i kwantyfikować zabarwienie skóry w celu oceny równomierności koloru; może to być również robione przez przeszkolonych obserwatorów z wykorzystaniem skali oceny.
Prezentacja wyników badań in vitro lub in silico nie powinna sugerować wyniku in vivo.
Stwierdzenie „ten perfum daje ci skrzydła” jest hiperbolą, ponieważ nikt nie będzie traktował go dosłownie i nie będzie oczekiwał, że urośnie mu na plecach para skrzydeł.
Kryterium 4: Uczciwość
Opis
Prezentacje dotyczące wydajności produktu nie powinny wykraczać poza dostępne dowody poparcia. Twierdzenia nie powinny przypisywać produktowi określonych (tj. unikalnych) cech, jeśli podobne produkty posiadają takie same cechy. Jeśli działanie produktu jest związane z określonymi warunkami, takimi jak stosowanie w połączeniu z innymi produktami, powinno to być jasno określone.
Przykłady
Deklaracja „jeden milion konsumentów preferuje ten produkt” nie powinien być dopuszczony, jeśli opiera się tylko na liczbie sprzedanych jednostek wynoszącej jeden milion. Twierdzenia dotyczące skuteczności nie powinny opierać się na elektronicznie przerobionych obrazach „przed” i „po”, jeśli wyświetlanie jest mylące co do działania produktu. Twierdzenia dotyczące poprawionych właściwości nowej formuły powinny odzwierciedlać rzeczywiste usprawnienia i nie powinny być przesadzone. Feeria zapachów zwykle zawiera tak dużą ilość alkoholu, że dodatkowe stosowanie konserwantów nie jest konieczne. W tym przypadku byłoby nieszczere podkreślenie w reklamie fakt, że dana feeria zapachowa nie zawiera żadnych konserwantów. Jeśli twierdzenie dotyczące wydajności szamponu opiera się na łącznym użyciu tego szamponu z odżywką do włosów, należy to określić.
Kryterium 5: Bezstronność
Opis
Zapewnienia dotyczące produktów kosmetycznych powinny być obiektywne i nie powinny obrażać konkurentów ani legalnie używanych składników. Zapewnienia dotyczące produktów kosmetycznych nie powinny wprowadzać zamieszania z produktem konkurenta.
Przykłady
Nie powinno się używać twierdzeń typu „w przeciwieństwie do produktu X, ten produkt nie zawiera składnika Y, który jest znany z powodować podrażnienia”. Stwierdzenie, że „ten produkt jest dobrze tolerowany, ponieważ nie zawiera olejów mineralnych” jest nieuczciwe wobec innych produktów, które również są dobrze tolerowane. Stwierdzenie „niski poziom alergenów, ponieważ bez konserwantów” jest nieuczciwe, ponieważ zakłada, że wszystkie konserwanty są alergenami. Porównywanie skuteczności antyperspirantu przeciwko wilgoci z skutecznością dezodorantu przeciwko wilgoci nie jest uczciwe, ponieważ są to różne produkty o różnych funkcjach.
Kryterium 6: Świadome podejmowanie decyzji
Opis
Zapewnienia powinny być jasne i zrozumiałe dla przeciętnego użytkownika końcowego. Zapewnienia są integralną częścią produktów i powinny zawierać informacje, które umożliwiają przeciętnemu użytkownikowi końcowemu dokonanie świadomego wyboru. Komunikacja marketingowa powinna uwzględniać zdolność grupy docelowej (populacja odpowiednich państw członkowskich lub segmenty populacji, np. konsumenci różnych płci i wieku lub specjaliści) do zrozumienia komunikacji15. Komunikacja marketingowa powinna być jasna, precyzyjna, istotna i zrozumiała dla grupy docelowej.
Przykłady
Jeśli produkt jest przeznaczony dla specjalistów, może być odpowiednie stosowanie języka technicznego.
Załącznik II – Najlepsze praktyki w zakresie dowodów popierających deklaracje. Streszczenie
Do wspierania twierdzeń można wykorzystać różne rodzaje dowodów. Zwykle twierdzenia są poparte badaniami eksperymentalnymi lub badaniami percepcji konsumentów i/lub opublikowanymi informacjami lub kombinacją tych elementów.
Celem tego załącznika jest zdefiniowanie najlepszych praktyk dotyczących rodzaju wykorzystywanych dowodów.
Najlepsze praktyki stosowane w badaniach eksperymentalnych obejmują in silico, in vitro, ex vivo, wykorzystujące metody instrumentalne lub biochemiczne, badania z udziałem wolontariuszy, oceny sensoryczne, między innymi. Badania te powinny być oparte na niezawodnych i powtarzalnych metodach. Kryteria stosowane do oceny skuteczności produktu powinny być jasno określone i wybrane zgodnie z celem badania.
Aby zapewnić prawidłowe przeprowadzenie i monitorowanie badania oraz zapewnić jego jakość, należy przygotować i zatwierdzić protokół badania. Niezależnie od rodzaju badania, ważne jest, aby osoba je przeprowadzająca posiadała odpowiednie kwalifikacje i wykształcenie oraz wykazywała wysokie standardy etyczne i zawodowe.
Przetwarzanie danych i ocena wyników powinny być uczciwe i nie przekraczać granic istotności badania. Badania ex vivo/in vitro powinny być przeprowadzane w standaryzowanych warunkach, a protokoły tych badań powinny odnosić się do uznanych metod publikowanych i/lub wewnętrznych. Dokładna metodologia i analiza statystyczna danych muszą być udokumentowane. Badania powinny być przeprowadzane w kontrolowanych warunkach. Aby badania mogły być uznawane za dowody, powinny przewidywać skutek produktu lub być reprezentatywne dla efektu in vivo. Jednakże, jeśli to konieczne, te przewidywania powinny zostać potwierdzone.
Więcej informacji w tekście oryginalnym: Technical document on cosmetic claims
Załącznik III – Oświadczenie „nie zawiera”
Opis
Oświadczenia „Bez” , 'nie zawiera” lub o podobnym znaczeniu nie powinny być dokonywane odnośnie (składnika/ów), które są zakazane do stosowania w kosmetykach zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 1223/2009.
W przypadku składników zdefiniowanych w Rozporządzeniu (WE) nr 1223/2009 jako grupy funkcjonalne, takich jak konserwanty i barwniki, w przypadku twierdzeń odnoszących się do braku tych składników, produkt nie powinien zawierać żadnego składnika, który należy do grupy zdefiniowanej w tym rozporządzeniu. Jeśli na produkcie twierdzi się, że nie zawiera określonych składników, to składnik nie powinien być obecny ani uwalniany. Brak (określonego) składnika/ów powinien być potwierdzony odpowiednim i weryfikowalnym dowodem. Oświadczenia „Bez” lub o podobnym znaczeniu nie powinny być dozwolone, gdy odnoszą się do składnika, który typowo nie jest używany w konkretnym rodzaju kosmetyku.
Oświadczenia „Bez” lub o podobnym znaczeniu nie powinny być dozwolone, jeśli sugerują gwarantowane właściwości produktu, oparte na braku określonych składników, których nie można zagwarantować. Oświadczenia „Bez” lub o podobnym znaczeniu, odnoszące się do funkcjonalnych grup składników, nie powinny być dozwolone, jeśli produkt zawiera składniki z wieloma funkcjami, w tym z tą funkcją, która jest podana jako składnik, od którego produkt jest wolny. Wyjątki są możliwe (np. na podstawie wyników testu wyzwania formuły bez określonego składnika lub składników).
Oświadczenia „Bez” lub o podobnym znaczeniu nie powinny być dozwolone, gdy sugerują obraźliwą wiadomość, zwłaszcza gdy są głównie oparte na przypuszczalnie negatywnej percepcji dotyczącej bezpieczeństwa składnika (lub grupy składników).
Oświadczenia typu „Bez” lub o podobnym znaczeniu powinny być dozwolone, jeśli pozwalają na świadomy wybór określonej grupy docelowej lub grup użytkowników końcowych.
Przykłady
Przykłady oświadczeń (tylko ilustracyjne i nie wyczerpująco) i uwagi Oświadczenie „bez kortykosteroidów” nie jest dozwolone, ponieważ kortykosteroidy są zakazane przez prawodawstwo kosmetyczne UE.
Wsparcie dowodowe Uczciwość Oświadczenie „bez formaldehydu” nie jest dozwolone, jeśli produkt zawiera składnik uwalniający formaldehyd (np. diazolidynylom mocznikiem). Zobacz Załącznik II dotyczący „Najlepszych praktyk stosowania badań eksperymentalnych”.
Luksusowe perfumy zazwyczaj zawierają tak dużą ilość alkoholu, że dodatkowe stosowanie konserwantów nie jest konieczne. W tym przypadku byłoby nieuczciwe podkreślać w reklamie fakt, że dany zapach nie zawiera żadnych konserwantów.
Oświadczenie „Bez substancji uczulających/sensybilizujących” nie jest dozwolone. Pełna eliminacja ryzyka wystąpienia reakcji alergicznej nie jest możliwa i produkt nie powinien sugerować takiej możliwości.
Oświadczenie „Bez konserwantów” nie powinno być stosowane, gdy produkt zawiera składnik(i), które wykazują działanie ochronne przeciwko mikroorganizmom, ale nie są wymienione w załączniku V do Rozporządzenia 1223/2009, np. alkohol. Jeśli osoba odpowiedzialna posiada dowody, że dany składnik lub kombinacja takich składników nie przyczynia się do ochrony produktu, może być odpowiednie użycie oświadczenia (np. wyniki testu wyzwania formuły bez danego składnika).
Oświadczenie „Bez perfum” nie powinno być stosowane, gdy produkt zawiera składnik, który pełni funkcję perfumującą w produkcie, niezależnie od jego innych możliwych funkcji w produkcie.
Niektóre parabeny są bezpieczne przy zachowaniu zasad określonych w Rozporządzeniu (WE) nr 1223/2009. Biorąc pod uwagę fakt, że wszystkie kosmetyki muszą być bezpieczne, oświadczenie „bez parabenów” nie powinno być akceptowane, ponieważ jest ono obraźliwe dla całej grupy parabenów.
Phenoxyethanol i triclosan są bezpieczne, gdy są stosowane zgodnie z Rozporządzeniem dotyczącym kosmetyków. Dlatego oświadczenie „bez tych substancji” nie powinno być akceptowane, ponieważ jest ono obraźliwe dla dozwolonych substancji. Następujące oświadczenia powinny być dozwolone, jeśli spełniają również inne powszechne kryteria: „bez alkoholu”, np. w płynie do płukania ust, przeznaczonym jako produkt dla całej rodziny; „bez składników pochodzenia zwierzęcego”, np. w produktach przeznaczonych dla wegan; lub „bez acetonu”, np. w lakierze do paznokci, dla użytkowników pragnących ustrzec się zapachu acetonu.
ZAŁĄCZNIK IV – Oświadczenia o hipoalergiczności – streszczenie
Załącznik IV dotyczy oświadczeń o hipoalergiczności produktów kosmetycznych. Oświadczenie takie może być użyte tylko wtedy, gdy produkt został stworzony w celu minimalizacji jego potencjalnego działania uczulającego. Osoba odpowiedzialna za produkt powinna posiadać dowody potwierdzające bardzo niski potencjał uczulający, poparte rzetelnymi i wiarygodnymi danymi naukowymi, np. po przeprowadzeniu testów. Taka ocena powinna być stale aktualizowana na podstawie nowych danych.
Jeśli produkt jest oznaczony jako hipoalergiczny, powinien być wolny od substancji uczulających oraz ich prekursorów, takich jak te wymienione przez Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (SCCS) lub przez inne oficjalne komitety oceniające ryzyko. Należy unikać także substancji uznawanych za uczulające w literaturze naukowej lub których dane dotyczące ich potencjału uczulającego są niedostępne. Użycie oświadczenia „hipoalergiczny” nie gwarantuje całkowitego braku ryzyka reakcji alergicznych, a firma powinna rozważyć, czy konsument w kraju docelowym rozumie to oświadczenie i zapewnić dodatkowe informacje lub wyjaśnienia, jeśli jest to konieczne.
Jeśli chodzi o wykorzystanie danych dotyczących ludzi w ocenie ryzyka uczulającego na skórę, należy wziąć pod uwagę aspekty etyczne i odwołać się do sporządzonego przez SCCS „Memorandum on use of Human Data in risk assessment of skin sensitisation” (Memorandum dotyczące wykorzystania danych dotyczących ludzi w ocenie ryzyka działania uczulającego na skórę), SCCS/1567/15 z 15 grudnia 2015 r.
REJESTR WYMAGAŃ PRAWNYCH DLA KOSMETYKÓW
Lp. | Nazwa dokumentu | Z dnia | Tytuł dokumentu | Data obowiązywania |
1 | Rozporządzenie Komisji (UE) nr 655/2013 | 10 lipca 2013 r. | określające wspólne kryteria dotyczące uzasadniania oświadczeń stosowanych w związku z produktami kosmetycznymi | 11.07.2013 |
2 | PN-EN ISO 22716:2009 | – | Kosmetyki. Dobre praktyki produkcji (GMP). Przewodnik dobrych praktyk produkcji. | 11.07.2013 |
3 | PN-EN ISO 17516:2014 | – | Kosmetyki – Mikrobiologia – Limity mikrobiologiczne | 01.10.2014 |
4 | Dokument techniczny | 03.07.2017 | Technical document on cosmetic claims | 01.07.2019 |
5 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/35 | 10 stycznia 2018 r. | zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do oktametylocyklotetrasiloksanu (D4) i dekametylocyklopentasiloksanu (D5) | 01.02.2020 |
6 | Ustawa | 4 października 2018 r. | O produktach kosmetycznych | 01.01.2019 |
7 | Rozporządzenie Ministra Zdrowia | 20 lutego 2019 r. | W sprawie ośrodka administrującego Systemem Informowania o Ciężkich Działaniach Niepożądanych Spowodowanych Stosowaniem Produktów Kosmetycznych | 23.02.2019 |
8 | Rozporządzenie Ministra Zdrowia | 28 lutego 2019 r. | W sprawie określenia wzorów wniosków oraz zaświadczenia związanych z wykazem zakładów wytwarzających produkty kosmetyczne | 07.03.2019 |
9 | Rozporządzenie Ministra Zdrowia | 28 lutego 2019 r. | W sprawie ośrodka uprawnionego do dostępu do informacji o produkcie kosmetycznym | 06.03.2019 |
10 | DECYZJA KOMISJI (UE) 2019/701 | 5 kwietnia 2019 r. | Słownik wspólnych nazw składników do stosowania na etykietach produktów kosmetycznych | 08.05.2020 |
11 | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady WE NR 1223/2009 | 30 listopada 2009 r. | dotyczące produktów kosmetycznych • tekst jednolity | 11.07.2013 • 01.03.2022 |
12 | Rozporządzenie Komisji (UE) nr 344/2013 | 4 kwietnia 2013 r. | zmieniające załączniki II, III, V i VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych | 11.07.2013 |
13 | Rozporządzenie Komisji (UE) nr 483/2013 | 24 maja 2013 r. | zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (polidokanol) | 01.04.2014 |
14 | Rozporządzenie Komisji (UE) nr 658/2013 | 10 lipca 2013 r. | zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (farby do włosów) | 01.09.2013 |
15 | Parlamentu Europejskiego i Rady | 25 listopada 2013 r. | dotyczącego produktów kosmetycznych (farby do włosów i rzęs) | 01.07.2014 |
16 | Rozporządzenie Komisji (UE) nr 358/2014 | 9 kwietnia 2014 r. | zmieniające załączniki II i V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (parabeny i triklosan) | 30.10.2014 |
17 | Rozporządzenie Komisji (UE) nr 866/2014 | 8 sierpnia 2014 r. | zmieniające załączniki III, V i VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (chlorki alkilo (C16, C18, C22) trimetyloamoniowe, kwas cytrynowy, cytrynian srebra, ETH-50(nano)) | 29.08.2014 |
18 | Sprostowanie do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 866/2014 | 8 sierpnia 2014 r. | zmieniającego załączniki III, V i VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych | 29.08.2014 |
19 | Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1003/2014 | 18 września 2014 r. | zmieniające załącznik V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (MCI-MI) | 16.07.2015 |
20 | Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1004/2014 | 18 września 2014 r. | zmieniające załącznik V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (parabeny) | 16.04.2015 |
21 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1190 | 20 lipca 2015 r. | zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (farby do włosów) | 10.08.2015 / 10.08.2016 |
22 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1298 | 28 lipca 2015 r. | zmieniające załączniki II i VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (3-benzylidenokamfora) | 25.03.2017 |
23 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/314 | 4 marca 2016 r. | zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (DEGEE) | 12.05.2016 |
24 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/621 | 21 kwietnia 2016 r. | zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (ZnO) | 12.05.2016 |
25 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/622 | 21 kwietnia 2016 r. | zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (KOH) | 01.08.2016 |
26 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/1120 | 11 lipca 2016 r. | zmieniające załącznik IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Carbon Black) | 01.08.2016 |
27 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/1121 | 11 lipca 2016 r. | zmieniające załącznik V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Ethyl Lauroyl Arginate HCl ) | 03.08.2016 |
28 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/1143 | 13 lipca 2016 r. | zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Ditlenek tytanu ) | 12.02.2017 |
29 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/1198 | 22 lipca 2016 r. | zmieniające załącznik V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Methylisothiazolinone) | 03.03.2017 |
30 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/237 | 10 lutego 2017 r. | zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (farby do rzęs i włosów) | 03.09.2017 |
31 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/238 | 10 lutego 2017 r. | zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Benzofenon-3) | 27.01.2018 |
32 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1224 | 06 lipca 2017 r. | zmieniające załącznik V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Metyloizotiazolinon) | 23.08.2019 |
33 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1410 | 02 sierpnia 2017 r. | zmieniające załącznik II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (HICC, atranol, chloroatranol) | 24.02.2018 |
34 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1413 | 03 sierpnia 2017 r. | zmieniające załącznik IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (ZnO – barwnik) | 25.09.2018 |
35 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/2228 | 04 grudnia 2017 r. | zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (olej arachidowy, hydrolizowane białko pszenicy) | 11.07.2018 |
36 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/885 | 20 czerwca 2018 r. | zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (MBBT nano) | 01.05.2019 |
37 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/978 | 09 lipca 2018 r. | zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Tagetes) | 17.06.2019 |
38 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2018/1847 | 26 listopada 2018 r. | zmieniające załącznik V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (o-fenylofenol) | 17.06.2019 |
39 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/680 | 30 kwietnia 2019 r. | zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Phenylene Bis-Diphenyltriazine) | 22.05.2019 |
40 | Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/681 | 30 kwietnia 2019 r. | zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (2-Chloro-p-Phenylenediamine) | 22.11.2019 |
41 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2019/698 | 30 kwietnia 2019 r. | zmieniające załączniki III i V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Climbazole) | 27.11.2019 |
42 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2019/831 | 22 maja 2019 r. | zmieniające załączniki II, III i V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Omnibus) | 13.06.2019 |
43 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2019/1857 | 6 listopada 2019 r. | zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (titanium dioxide nano) | 27.11.2019 |
44 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2019/1858 | 6 listopada 2019 r. | zmieniające załącznik V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (HEPB) | 07.11.2019 |
45 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2019/1966 | 27 listopada 2019 r. | w sprawie zmiany i sprostowania załączników II, III i V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych (Omnibus) | 18.12.2019 |
46 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2020/1684 | 12 listopada 2020 r. | zmieniające załącznik VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych | 03.12.2020 |
47 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2020/1683 | 12 listopada 2020 r. | zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych | 03.12.2020 |
48 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2020/1682 | 12 listopada 2020 r. | zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych | 03.12.2020 |
49 | Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) 2020/1683 | 12 listopada 2020 r. | zmieniającego załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych | 03.12.2020 |
50 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2021/850 | 26 maja 2021 r. | w sprawie zmiany i sprostowania załącznika II oraz zmiany załączników III, IV i VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych | 01.10.2021 |
51 | ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2021/1902 | 29 października 2021 r. | zmieniające załączniki II, III i V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 w odniesieniu do stosowania w produktach kosmetycznych niektórych substancji sklasyfikowanych jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość | 01.03.2022 |